Nieuwe parkeerregels in België moeten voor minder verwarring zorgen, maar er zijn ook bedenkingen

Vanaf 1 september 2026 verdwijnt het principe van beurtelings parkeren volledig uit de Belgische verkeerswetgeving. De nieuwe wegcode 2026, officieel de Code van de Openbare Weg, voorziet een modernisering van de bestaande verkeersregels, waarbij oude of verwarrende bepalingen worden geschrapt.

Eén van de opvallendste aanpassingen is het verdwijnen van verkeersbord E11, dat stond voor het verplicht wisselen van parkeerzijde in de helft van de maand.Dit systeem, dat zijn oorsprong kent in de jaren ’60, wordt door veel verkeersdeskundigen als achterhaald beschouwd. Toch roept deze wijziging ook bezorgdheid op bij burgers en lokale besturen.

Wat is beurtelings parkeren precies?

Voor wie niet vertrouwd is met het principe: bij beurtelings parkeren was het verplicht om in de eerste helft van de maand aan de oneven zijde van de straat te parkeren, en in de tweede helft aan de even zijde. Elke maandwissel moesten bestuurders hun wagen verplaatsen, vaak om middernacht of uiterlijk op de eerste van de maand voor 9u.

Het doel van dit systeem was het vrijhouden van één straatzijde voor onder andere de brandweer, vuilniswagens of sneeuwruimers. Maar door veranderde mobiliteitsnoden en parkeerdruk is dat systeem steeds moeilijker afdwingbaar én minder nuttig geworden.

Waarom verdwijnt beurtelings parkeren in 2026?

Volgens het federale mobiliteitsbeleid wil men met de nieuwe wegcode 2026 de verkeersregels eenvoudiger en overzichtelijker maken. Beurtelings parkeren leidt in de praktijk vaak tot verwarring, onduidelijkheid en administratieve lasten. Daarnaast past het niet goed binnen het kader van moderne parkeer- en mobiliteitsoplossingen zoals bewonersparkeren of digitale parkeervergunningen. De meeste gemeenten geven al de voorkeur aan duidelijke en vaste parkeerrichtlijnen, vaak met markeringen op de grond of borden met tijdsbeperkingen. In dat licht lijkt de afschaffing van beurtelings parkeren een logische stap — al is dat niet zonder mogelijke nadelen. (lees verder onder de afbeelding)

Mogelijke nadelen

Hoewel de wijziging in theorie meer duidelijkheid moet scheppen, kunnen er in de praktijk enkele nadelen van beurtelings parkeren 2026 opduiken, zo stellen experts:

1. Minder parkeerplaatsen in smalle straten

In veel dorpen en steden zijn straten te smal om langs beide zijden te parkeren. Dankzij beurtelings parkeren werd de parkeerdruk verdeeld over beide straatkanten. Als er nu nog maar aan één zijde geparkeerd mag worden (zoals bij geschrankt parkeren), kan dit het aantal beschikbare parkeerplaatsen halveren.

2. Toegenomen verkeershinder

Smalle straten waar wagens voortaan permanent aan één kant blijven staan, kunnen minder vlot doorgankelijk worden. Denk aan situaties waarbij vuilniswagens of brandweerwagens er moeilijk door kunnen. In buurten met veel geparkeerde voertuigen kan dit de veiligheid en doorstroming van het verkeer belemmeren.

3. Onzekerheid bij inwoners

Veel burgers zijn al jaren gewoon aan het beurtelings parkeren. Plots overschakelen naar nieuwe regels kan voor verwarring en onduidelijkheid zorgen. Zeker in gemeenten waar er nog geen alternatief parkeerbeleid op punt staat, kunnen bestuurders boetes riskeren door onwetendheid.

4. Meer administratieve last voor gemeenten

De nieuwe regels zullen vragen om duidelijke communicatiecampagnes, aanpassing van de verkeersborden, én handhaving. Gemeenten die nog veel gebruikmaken van beurtelings parkeren, moeten op zoek naar nieuwe oplossingen en infrastructuuraanpassingen om het verlies aan parkeerplaatsen op te vangen.

Wat zijn mogelijke alternatieven?

In plaats van beurtelings parkeren kunnen gemeenten kiezen voor:

• Geschrankt parkeren: Parkeren in vakken die zigzaggend over beide zijden van de straat lopen
• Eenzijdig parkeren met verbodszones: Verbod om langs één kant te parkeren, met visuele begeleiding (bord of markering)
• Digitale parkeervergunningen en bewonerszones
• Zone 30-gebieden met parkeerregeling op maat

Deze alternatieven vragen echter vaak extra investering in signalisatie en communicatie. Niet elke gemeente is hier al op voorbereid.

(Afbeeldingen: Unsplash)