De Prince of Persia-serie was eens gigantisch populair. Samen met Splinter Cell en Rayman, waren deze games de mascottes van Ubisoft. Nu is dat anders waarbij de Franse uitgever zich voornamelijk focust op open wereld games en live service titels. Soms komt Ubisoft met een aangename uitzondering zoals Mario + Rabbids: Sparks of Hope van afgelopen jaar en nu met Prince of Persia: The Last Crown.
In de meeste Prins of Persia-games, stond de speler in de schoenen van de prins die in actie moest komen. Dat is in Prince of Persia: The Last Crown ietsje anders. Hier kruip je in de huid van hoofdpersoon Sargon, één van de zeven Immortals. Dit is een groep elite soldaten die het land Persia beschermen voor kwaden van buiten en de koninklijke familie beschermen.
Het verhaal in Prince of Persia The Last Crown begint wanneer Prins Ghassan van Persia wordt ontvoerd. Prins Ghassan wordt meegenomen naar Mount Qaf, een plek vol met magie en wijsheid, maar ook dodelijke gevaren. Mount Qaf is een gigantisch plek vol mysterie. Velen die naar binnen zijn gegaan, zijn nooit meer buitengekomen. Mount Qaf heeft ook een vreemde relatie met de tijd. Voor de één gaat de tijd veel sneller in Mount Qaf, en voor een ander heel langzaam.
Het verhaal van Prince of Persia: The Lost Crown is vermakelijk, maar Ubisoft had hier meer mee kunnen doen. Zo is Sargon een beetje eendimensionaal. We kregen niet een band met hem zoals we dat wel hadden met de Prins uit de klassieke Prince of Persia-games. De main story is vermakelijk genoeg en bevat interessante ‘twists and turns’. De overige leden van de Immortals zijn allemaal heel cool getekend en de voice acting is bijzonder goed. Helaas missen we meer achtergrondverhaal en character building bij de Immortals. Personages hebben weinig zinnen waardoor je minder om hen geeft dan je zou willen.
Prince of Persia: The lost Crown is een 2.5D side-scroller en action platformer waarbij je naar rechts, links, beneden en boven beweegt. Ubisoft heeft de Metroidvania-formule gebruikt voor het level design, vergelijkbaar met een game als Metroid Dread. Sargon kan niet aan het begin van de game op alle plekken komen en alle paden verkennen. Gedurende het verhaal, krijg je de beschikking over nieuwe vaardigheden zoals een teleport, dash en hoger springen. Je wordt dus aangemoedigd om eerder bezochte plekken, vaker te bezoeken en met je nieuwe vaardigheden, meer van Mount Qaf te ontdekken.
De map is gigantisch en alles is heel mooi aan elkaar verbonden. Er zijn shortcuts waardoor je later sneller op bepaalde omgevingen kan komen. Er zijn checkpoints waar je je gear kan aanpassen en genezen en er zijn fast travel points in de wereld. Naast de main quest zijn er veel collectibles om te verzamelen, bepaalde van deze heb je nodig voor het kopen van de beste upgrades bij vendors. Verder zijn er side quests in de wereld die je kan doen voor andere mensen je tegenkomt in Mount Qaf.
Als Sargon moet je rennen, springen, sliden, klauteren en tijdkrachten gebruiken die impact hebben op gameplay in platform-elementen, combat en puzzels. Speel je alleen de main story, dan ben je ongeveer 15 uur bezig om de eind credits van deze game te bereiken. Ben jij een completionist? Dan kan je makkelijk 30 uur bezig zijn met Prince of Persia: The Lost Crown, niet slecht voor een single player 2D-game met een prijskaartje van €49,99.
Het beste van Prince of Persia: The Lost Crown is de combat. Sargon beschikt over twee zwaarden voor snelle hack & slash actie. Ubisoft heeft zwaard combat heel goed verwerkt in een 2D-game. Er zijn directional inputs, artifacts die als het ware een talent zijn, superaanvallen, heel veel combo-mogelijkheden, animation cancels, special abilities, een boog voor het raken van vijanden op afstand en een uitgebreid parry-systeem. Laatstgenoemde werkt bijzonder goed. Door op het laatste moment te blokken, kan je een aanval stoppen en een vijanden openzetten voor een tegenaanval. Sommige aanvallen geven je een hele coole finisher animatie als je deze met een perfecte timing kan parryen.
Er zijn ook krachtige aanvallen die met een rode licht worden weergegeven. Deze kan je niet blokkeren, maar enkel ontwijken. Je moet per vijanden net als in een Soulslike-game heel goed opletten voor eventuele gevaren en iedere animatie van een vijand moet je goed analyseren. Sargon is een getalenteerde vechter, maar geen superhero. Met enkele hits is het game over. Je moet het aanvallen en verdedigen heel goed onder de knie krijgen, wil je progressie kunnen maken. Enkele van de baasgevechten zijn bijvoorbeeld heel uitdagend en vereisen dat je het parry-systeem goed beheerst, button mashen zal je hier niet helpen. Voor de mensen die moeite hebben met timing of het verslaan van vijanden, heeft Ubisoft toegankelijkheid sliders beschikbaar gemaakt. Hier kan je voor jezelf de moeilijkheid van verschillende features naar wens tweaken.
Naast al het springen en klauteren en het vechten, is er een derde gameplay element in Prince of Persia: The Lost Crown namelijk puzzels. Een overgrote deel van de puzzels zijn heel leuk in elkaar gezet waarbij uitstekend platform-elementen gebonden worden aan de special abilities van Sargon, maar ook de pijl en boog. De meeste puzzels zijn wat ons betreft geslaagd, vergen niet al te veel tijd en zijn uitdagend genoeg. Er is echter een puzzelreeks die je ongeveer rond 50% van de game tegenkomt. Deze moet je doen om te kunnen vorderen in de main story.
Het zijn vier puzzels die je achter elkaar moet doen om een pad vrij te maken. Deze vier puzzels zijn niet alleen hersenkrakers, maar vergen ook nog eens perfecte precisie met twee schaduwen die je ook moet besturen. Daar blijft het niet bij, want je moet alles ook nog eens correct doen binnen enkele seconden tijd, anders moet je de puzzel helemaal opnieuw beginnen. Deze vier puzzels hadden ons bijna doen rage quitten omdat het bijna onmogelijk is. Vergeleken met de overige puzzels in de game, zijn deze extreem lastig, een enorme spike in moeilijkheid. Er is jammer genoeg geen slider om de moeilijkheid van puzzels te tweaken. Na veel pogingen is het ons eindelijk gelukt, maar wees gewaarschuwd, op dit punt zal je geduld behoorlijk getest worden.
Prince of Persia: The Lost Crown ziet er visueel heel fraai uit, als een speelbaar animatiefilm. Dit is dezelfde ontwikkelaar achter de geprezen game Rayman Legends. Net als die game is er heel veel kleurgebruik, prachtige achtergronden en het is allemaal heel sfeervol. Mount Qaf bevat veel unieke landschappen en omgevingen. Zo kom je terecht in een catacomben, kastelen, een bibliotheek, ruïnes, een bos, schepen op water tijdens een storm en zelfs een creepy ondergronds gebied zonder licht. Overigens is de soundtrack ook subliem. Per gebied is er een sfeervolle track die je net wat meer immersie geeft. Er is zoveel variatie en het leveldesign is zo goed, dat de game nooit eentonig aanvoelt, iets wat we niet vaak zeggen bij een Ubisoft-game. Alle animaties zien er verder vloeiend uit, niet alleen van hoofdpersoon Sargon, maar ook de tientallen unieke vijanden.
De performance van Prince of Persia: The Lost Crown is uitstekend, althans op de PlayStation 5 waar wij de game hebben gespeeld. Hier draait de game op 4K en 60 frames per seconde. Indien je beschikt over een tv of monitor met een refreshrate van 120Hz of meer, dan kan je deze game ook spelen op een nog vloeiendere 120FPS. Prince of Persia: The Lost Crown voelt als een af product. We hebben geen technische problemen ervaren in onze playthrough. Geen bugs, crashes, glitches of framedrops.
Prince of Persia: The Lost Crown is een geweldige terugkeer van een geliefde franchise, maar dan in een 2.5D Metroidvania jasje. Voor €49,99 krijg je hier een game die zich kan meten met de beste 2D-games ooit gemaakt. De combat is heerlijk, de game ziet er heel fraai uit, geen gebied voelt eentonig en het platformen is heel vermakelijk. Een paar puzzels zijn soms onnodig lastig gemaakt. Het verhaal is interessant, maar omdat de personages niet heel diepgaand of memorabel zijn, komt het niet helemaal tot zijn recht. Kortom, Prince of Persia: The Lost Crown is een geslaagde Metroidvania-game met geweldige gameplay en presentatie. Indien je interesse hebt in 2D-games, dan is dit wat ons betreft zeker een aanrader.
Lees het artikel op de mobiele website