Sinds de Vlaamse overheid eind 2022 de regels rond zonnepanelen op beschermd erfgoed versoepelde, is het aantal aanvragen fors gestegen. In 2023 werden maar liefst 162 dossiers ingediend, tegenover amper 18 in 2021. Viceminister-president Ben Weyts, bevoegd voor Onroerend Erfgoed, benadrukt dat deze stijging het gevolg is van het aangepaste beleid, waarbij het Agentschap Onroerend Erfgoed voortaan makkelijker toestemming verleent voor installaties op historische gebouwen.
Sinds 2019 werden in totaal 372 aanvragen behandeld, waarvan het overgrote deel werd goedgekeurd, vaak onder bepaalde voorwaarden. Die voorwaarden gaan onder meer over het soort zonnepanelen dat gebruikt wordt, hun kleur, en hoe ze op het dak worden geplaatst om de visuele impact zo beperkt mogelijk te houden. Volgens minister Weyts zijn de technische plaatsingsvereisten voor erfgoedgebouwen vergelijkbaar met die voor gewone daken, al zijn er geen specifieke financiële cijfers bekend. (lees verder onder de afbeelding)
Voor locaties die de status van UNESCO-werelderfgoed hebben, zoals de binnenstad van Brugge, gelden strengere richtlijnen. Hier wordt elk project zorgvuldig getoetst aan het kader ‘Zonne-energie in erfgoedcontext’, waarbij gekeken wordt naar de impact op de uitzonderlijke universele waarden van het gebied. Er lopen ook initiatieven om samen met UNESCO te werken aan internationale richtlijnen voor zonne-energie in beschermde omgevingen.
Ondanks de versoepelingen blijft handhaving belangrijk. Sinds 2022 werden 15 beroepsprocedures opgestart tegen beslissingen over zonnepanelen op erfgoedpanden. In Brugge, bijvoorbeeld, zijn er gevallen waarbij zonnepanelen zonder vergunning werden geplaatst en zichtbaar zijn vanaf de openbare weg. De stad voert de handhaving op en treedt strenger op tegen eigenaars die de regels overtreden.
(Bron: Solar Magazine - Afbeeldingen: Unsplash)
Lees het artikel op de mobiele website