Review: Dragon Age: The Veilguard – Na 10 jaar eindelijk een nieuwe game in de geliefde serie

Na de gefaalde live service game Anthem besloot BioWare om terug te gaan naar de roots van de studio en weer een single player RPG te maken waar de speler vrij is om het verhaal en de hoofdpersoon zelf vorm te geven aan de hand van keuzes. Nu 5 jaar na Anthem is het tijd voor de release van Dragon Age: The Veilguard, een game die tien jaar na Dragon Age: Inquisition verschijnt. In deze review lees je of de terugkeer van de serie de moeite waard is.

Opnemen tegen elvengoden

Dragon Age: The Veilguard speelt zich tien jaar na de gebeurtenissen aan het eind van Dragon Age: Inquisition af. Solas speelde een belangrijke rol in de voorgaande game en er werd aan het eind van de game gehint dat hij centrale figuur zou zijn in de volgende Dragon Age-game. Dit blijkt inderdaad het geval te zijn, aangezien de game direct start met een missie waarbij je op zoek bent naar Solas. Hij probeert de Veil kapot te maken, een barrière tussen wereld en de Fade. de Fade is een andere wereld waarin kwade goden gevangen zitten.

In de actievolle intro van de game is het doel om Solas te stoppen voordat hij de barrière verwoest tussen de wereld en The Fade. Dit loopt echter niet volgens plan en tijdens het gevecht komen twee kwaadaardige goden vrij uit de Fade. Solas komt zelf terecht in de Fade nadat zijn plan mislukt. Jij en Solas hebben een speciale band sinds het onderbreken van het ritueel en kunnen daardoor met elkaar praten. Solas geeft aan dat alles jouw schuld is, want het onderbreken van het ritueel heeft er juist volgens hem voor gezorgd dat de kwaadaardige goden zijn vrij gekomen.

Het doel is vervolgens om de fouten die zijn gemaakt, goed te maken. Jij moet deze goden stoppen voordat ze de wereld verwoesten. Na de actievolle openingsscene ga je op avontuur in de wereld en kom je meer over deze goden te weten. Hoewel het interessant is om meer te weten te komen over de grote vijanden van de game, voelt de game vooral aan het begin wat eentonig aan. Er wordt continu verteld over hoe angstaanjagend de goden zijn, terwijl je ze niet eens hebt gezien. Naarmate je verder komt met de main quest wordt het verhaal een stuk interessanter, maar het kost veel tijd tot je daar komt.

Bondgenoten

Bij een Dragon Age-game is de verwachting dat je veel companions hebt waarmee je op avontuur gaat en dat is in Dragon Age: The Veilguard niet anders. Je start met enkele companions en naarmate je verder komt in het verhaal zal je steeds nieuwe companions tegenkomen. Bij elke missie kan je vervolgens twee companions kiezen waarmee je op avontuur gaat. Hoewel elke companion een andere persoonlijkheid heeft, voelen de verschillende companions minder goed uitgewerkt dan gehoopt. Dit heeft ongetwijfeld te maken met de dialogen in de game. De personages praten continu wanneer je een missie doet, maar zeggen vaak weinig interessants. Er worden vooral weinig risico’s genomen met het schrijfwerk in de game, vooral als je het vergelijkt met de oudere games. De personages proberen alles uit te leggen wat je tegenkomt en daardoor voelt alles wat geforceerd aan.

Dragon Age: The Veilguard bevat veel dialogen en daarmee ook keuzes die je kunt maken. Hoewel er wel keuzes zijn die daadwerkelijk een invloed kunnen hebben op het verhaal, zijn hier niet veel van. Het is bijvoorbeeld niet mogelijk om een wat meer slechte personage te zijn. Je zult altijd de held zijn en dat zien we terug in de opties tijdens dialogen.

Je eigen personage aanmaken

In Dragon Age: The Veilguard moet je je eigen personage creëren en vervolgens daarmee op pad gaan. Er zijn verschillende soorten stammen waaruit je kan kiezen: Human, Elf, Dwarves en Qunari. Elk van deze stammen ziet er ook anders uit. De character creator is behoorlijk uitgebreid en misschien wel één van de meest indrukwekkende die we de afgelopen tijd hebben gezien. Er zijn enorm veel mogelijkheden om een unieke look te geven aan je personage.

Naast het uiterlijk van je personage kan je ook kiezen tot welke factie je toebehoort. Dit zal het achtergrond van je personage en zal ook een invloed hebben op het verhaal. Zo kozen wij bijvoorbeeld de Antivan Crowns, een factie van sluipmoordenaren. Wanneer je met andere personages van de Antivan Crowns zullen zij je herkennen en zal dit van invloed zijn op de dialogen. Het is fijn om te zien dat dit soort keuzes daadwerkelijk impact hebben op de interactie tussen de personages.

Fast-paced combat

In de character creator zal je ook de class van je personage moeten kiezen. Er zijn drie verschillende classes in de game: Warrior, Mage en Rogue. Elk van deze classes heeft uiteraard een unieke speelstijl. Zo kan je met de warrior spelen met een zwaard en schild, maar ook een gigantische two-handed wapen. De Mage kan verschillende soorten magische aanvallen gebruiken om vijanden van een afstand te doden, maar er zijn ook aanvallen die effectief zijn van vlakbij. De Rogue heeft tot slot twee zwaarden en een pijl en boog waarmee hij dodelijke aanvallen kan uitvoeren. Elk van de classes heeft uitgebreide Skill Trees en Specializations die veel mogelijkheden bieden tot een unieke build.

De combat van Dragon Age: The Veilguard is één van de beste aspecten van de game. Anders dan in voorgaande games kan je de companions niet direct controleren in combat. In plaats daarvan kan je hen specifieke aanvallen laten uitvoeren. De combat in Dragon Age: The Veilguard vergt precisie en timing. Zo krijg je een indicator te zien wanneer een vijand slaat. Sommige aanvallen kan je pareren, maar andere moet je ontwijken. Wanneer je aanvallen pareert creëer je een opening waarmee je veel schade kunt verrichten aan je vijand. Naast de normale aanvallen heb je allerlei vaardigheden die je kunt bemachtigen in de Skill Tree. Er is verder veel variatie qua soorten vijanden en ook de baasgevechten zijn uitdagend.

Visueel anders dan voorgaande games

Grafisch is Dragon Age: The Veilguard een prachtige game. Wij hebben gewacht totdat we de game op de PlayStation 5 Pro konden spelen en moeten zeggen dat het het wachten waard was. De game ziet er prachtig uit op de PlayStation 5 Pro en draait daarnaast op een stabiele 60 FPS. Dragon Age: The Veilguard bevat verschillende soorten omgevingen die er stuk voor stuk prachtig uitzien. Er zijn bijvoorbeeld missies in een gebied onder water, maar ook in een prachtig en kleurrijk bos. Het grafisch stijltje van de game ziet er anders uit dan de voorgaande games, maar over het algemeen vonden wij het toch een geslaagde verandering.

Conclusie

Dragon Age: The Veilguard is over het algemeen een vermakelijke game. De game komt wat traag op gang en de dialogen tussen de personages zijn niet altijd even interessant. Toch zorgen de goede combat, interessante main quest en fantastische graphics ervoor dat de game een aanrader is. Fans van eerdere Dragon Age-games zullen echter moeten verwachten dat dit een andere soort game is dan de voorgaande games in de serie.