Review: Assassin’s Creed Shadows

Assassin's Creed Shadows lijkt ongelofelijk belangrijk voor Ubisoft, belangrijker dan voorgaande games van de Franse uitgever. Voorgaande games van Ubisoft hebben namelijk onder verwachting gepresteerd. Ubisoft heeft dringend een succes nodig, anders kan het zelfs zover gaan dat de uitgever wordt overgenomen. Assassin's Creed Shadows is na twee keer uitgesteld te zijn eindelijk hier. Is deze game je geld en moeite waard?

Uit op wraak

Assassin’s Creed Shadows is de volgende mainline-game in de serie. Het verhaal speelt zich af in het land Japan van de 16e eeuw, een land wat verdeeld is in oorlogen van clans waar meerdere figuren uit zijn op macht. Eén van die namen is de Daimyo genaamd Oda Nobunaga, een man die Japan onder 1 vlag wil brengen en dat doet hij met veel geweld. Clans over Japan moeten buigen voor Nobunaga of zullen weggevaagd worden. Eén van de gebieden die wordt aangevallen is Iga, een plek waar shinobi (ninja’s) worden opgeleid. Naoe is één van de twee hoofdpersonen van deze game. Als jonge shinobi ziet ze hoe wreed mensen kunnen zijn. Iga wordt aangevallen en terwijl alles in vuur staat, krijgt Naoe een mysterieus doos met het logo van de Assassin’s guild aangeboden met daarnaast de iconische hidden blade. Terwijl Naoe de doos veilig probeert te krijgen, gaat het fout. Een groep gemaskerde zwaardmeesters komen tevoorschijn en stelen de doos. Hierna begint Naoe’s avontuur waar ze uit is op wraak tegen de groep die Shinbakufu genoemd wordt, tegelijkertijd probeert ze het gestolen doosje terug te krijgen.

De tweede hoofdpersoon

Naast de Ninja Naoe is de samoerai Yasuke ook speelbaar in Assassin’s Creed Shadows. Zijn verhaal begint als de Diogo, een slaaf die door de Portugezen naar Japan wordt gebracht. Diogo valt direct op in Japan door zijn huidskleur, grootte en zijn kalme persoonlijkheid. Oda Nobunaga besluit om Diogo van de Portugezen over te nemen om hem zijn eigen bodyguard te maken. Hij krijgt een Japanse naam genaamd Yasuke en wordt opgeleid om een samoerai te worden. Yasuke maakt snel een naam voor zichzelf als de rechterhand van Nobunaga. Uiteindelijk krijgen Naoe en Yasuke met elkaar te maken en gaan de twee samen op avontuur om Japan te redden van chaos en corruptie.

Vooral Yasuke heeft voor de release van Assassin’s Creed Shadows veel kritiek gekregen, met name vanuit Japan. Er zijn geschiedenisdocumenten over een Afrikaanse slaaf die heeft gevochten met een zwaard, maar het is nooit bevestigd of er echt een Afrikaanse samoerai is geweest. Japanners noemen het een verkeerde weergave van de Japanse geschiedenis. Voor ons zijn Assassin’s Creed-games nooit realistisch of historisch correct geweest. Wij zagen het altijd als fictieve games. We herinneren ons allemaal momenten in voorgaande games die onrealistisch zijn. Denk aan het vechten tegen een gigantische wolf in Valhalla, de goden in Origins, de paus die superpowers heeft in Assassin’s Creed II of het vechten tegen mythologische beesten in Assassin’s Creed Odyssey.

Het verhaal van Assassin’s Creed Shadows speel je in ongeveer 40 uur uit. De wereld is hier kleiner dan Assassin’s Creed Valhalla. Je kan de speelduur hier het beste vergelijken met Assassin’s Creed Origins. Als je alles 100% wil krijgen, dan ben je nog eens 40 uur bezig. Het verhaal is beter dan die in Valhalla, maar nog steeds niet iets waar je weggeblazen van gaat worden. Het personage Naoe is wat ons betreft wel de beste nieuwe Assassin sinds Kassandra. Het acteerwerk is goed en je begint gedurende het verhaal steeds meer om haar te geven.

Strategisch of direct

Het beste van Assassin’s Creed Shadows is het vernieuwd combat-systeem die hevig is geïnspireerd door de geweldige Sekiro: Shadows Die Twice van From Software. Wapens clashen tegen elkaar en als je op een PS5 speelt, krijg je dit mee via haptick feedback. Het combat-systeem is niet zo onvergefelijk of uitdagend als Sekiro, maar je kan het zien als een Sekiro-lite. Zo heb je aanvallen die je moet ontwijken. Deze worden met een rood licht getoond. Met een blauw licht krijg je een reeks aanvallen die je achter elkaar moet parryen. Door een aanval op het laatste moment te blokkeren, kan je een tegenstander openen voor een tegenaanval. Het is ook mogelijk om de tijd eventjes vertragen door een aanval op het allerlaatste moment te ontwijken.

Zowel Naoe als Yasuke kunnen twee wapens tegelijk dragen. Met de D-pad kan je vervolgens wisselen. Beide personages kunnen overweg met een katana, maar er zijn meer unieke wapens per personage. Zo kan Naoe uitgerust worden met een sikkel met een ketting, perfect voor afstandsaanvallen en AOE-aanvallen. Yasuke kan beschikken over een lange speer of een afstandsgeweer, maar het meest brute van Yasuke is de Kanabo, een knuppel waarmee je kleine vijanden letterlijk weg kan vagen en armor van andere samoerai kan je hiermee eenvoudig breken. Het combat-systeem van Assassin’s Creed Odyssey en Valhalla was niet precies en een beetje clunky, waardoor het niet helemaal klikte bij ons. Dit systeem werkt simpelweg veel beter.

Yasuke is een bruut, een ‘one man army’ die graag de voordeur neemt en de confrontatie direct aangaat. Naoe is wat je traditioneel gewend bent van Assassin’s Creed, een moordenaar die graag ongezien bij haar doelwit komt, deze uitschakelt en weer ongezien wegglipt. Beide personages hebben sterke en zwakke punten. Zo kan Naoe vrijwel overal komen en klimmen. Yasuke kan dat niet, want hij is niet zo flexibel en draagt zware armor. Naoe is snel, maar kan weinig aanvallen incasseren. Yasuke is langzaam maar kan makkelijk een groepje vijanden uitschakelen. Er zijn een aantal story missies die je verplicht met Naoe of Yasuke moet spelen, maar een overgrote deel van de missies en zij-activiteiten mag je zelf bepalen met wie je aan de slag gaat. Ieder personage heeft een eigen motivatie, gear, wapens en skill tree.

Stealth werkt goed, mits je speelt als Naoe

Als je traditioneel Assassin’s Creed wil gaan spelen, dan moet je wel kiezen voor Naoe. Zij beschikt over de tools om in de schaduwen te blijven. Naoe heeft een grapling hook waarmee ze snel op hoge plekken kan komen. Ze kan kruipen om zo laag mogelijk te blijven of met een bamboo-stick lang onderwater blijven totdat haar kans komt voor de kill. Ubisoft heeft ook een feature uit Splinter Cell overgebracht naar deze game namelijk het uitschakelen van lichtbronnen. Naoe kan olielampen of kaarsen uitzetten om ruimtes donkerder te maken. Met een visability-meter zie je hoeveel zicht vijanden hebben. Zoals de naam van deze game doet aangeven, draait de gameplay van Naoe voornamelijk om het gebruik van de schaduwen.

Naoe klimt als een echte ninja, ze beschikt over kunai’s om snel targets van afstand uit te schakelen en ze heeft de Hidden Blade voor verrassingsaanvallen. Ook leuk is om te zien dat double assassinations terug zijn. Voor Yasuke werkt dit allemaal niet. Hij is te groot en wordt snel gespot door vijanden. Yasuke kan nauwelijks. Op daken wordt hij ook snel gezien. Kies je voor Yasuke om een missie te voltooien, dan ga je voor een directe confrontatie met de vijand.

Repetitieve side content

De map van Assassin’s Creeds Shadows is niet immens groot zoals de wereld van Valhalla, maar groot genoeg voor uren aan content. Jammer genoeg is veel van deze content wat we al jaren gewend zijn van de bekende Ubisoft formule. Denk aan gebouwen die je moet klimmen om ermee te syncen, collectibles die je moet verzamelen voor codex updates, shires waar je kan bidden en veel outposts die je kan clearen voor beloningen. Het is allemaal typisch Ubisoft copy paste content om de map te vullen. Je krijgt het gevoel dat je dit allemaal al eerder hebt gedaan in andere Assassin’s Creed-games. Dit keer zie je niet alles direct op je map in de vorm van vraagtekens, maar moet je activiteiten zelf vinden als je dichtbij bent. Het is ook mogelijk om activiteiten en side quests te ontdekken door mensen in nood te redden of door scouts naar een gebied te sturen.

Het idee was waarschijnlijk voor de speler om activiteiten op een meer natuurlijke manier te ontdekken, maar omdat de activiteiten zelf niet heel anders zijn dan wat in meerdere Ubisoft-games hebben gedaan, bleef het ons niet lang boeien. Zij- activiteiten voelen als checklists aan, puur om je langer bezig te houden. Zij-activiteiten hadden deze game naar een hoger niveau kunnen tillen, maar jammer genoeg heeft Ubisoft hier weinig nieuws mee gedaan. De beste side quests zijn speelbare flashbacks van de personages waarbij je meer achtergrondverhaal krijgt. Zo krijg je bijvoorbeeld meer te weten over de relatie van Naoe met haar clan. Er zijn niet veel van deze flashback quests, maar deze zijn wel waard om te doen en brengen meer diepgang.

De beste PS5 Pro showcase tot nu toe

Wij hebben Assassin’s Creed Shadows gespeeld op de PlayStation 5 Pro en het is werkelijk een lust voor het oog. Dit is een hele mooie game op de nieuwe console van Sony. Japan oogt prachtig met meerdere bekende locaties zoals Osaka, Kyoto en Wakasa en Iga. Van bossen, tempels, dorpjes tot grote bergen, het ziet er allemaal waanzinnig mooi uit. Wij hebben de game voornamelijk gespeeld op de Balanced-modus waar de game draait op opgeschaalde 4K-resolutie op 40FPS met Extended Ray Tracing ingeschakeld voor realistische weergave van lichten en schaduwen. Voor Balanced-modus moet je wel beschikken over een 120Hz-scherm met een HDMI 2.1-poortje, maar het resultaat is adembenemend mooi. Je krijgt als het ware het beste van de Fidelity en Performance-modi. Japan ziet er prachtig uit met kleuren, objecten, bossen, struiken, bomen en dieren. Er zijn heel veel details op personages, omgevingen en gear, maar ook op kleine tot grote objecten. De depth of field in de Balanced-modus is ook heel goed waarbij je verre punten op de map helder kan zien.

Ubisoft heeft verder grote upgrades doorgevoerd in de engine waardoor physics bijvoorbeeld indrukwekkender zijn. Objecten zijn te breken in de wereld. Denk aan deuren, dozen of bamboebomen die je kan hakken met je katana. Particle effecten zie je goed door de wind waarbij stof van de grond opstijgt en bladeren van de bomen vallen. Het wind-systeem is niet zo indrukwekkend als in Ghost of Tsushima, maar er is hier zeker sprake van een upgrade in vergelijking met Assassin’s Creed Valhalla en Mirage. Ook nieuw zijn seizoenen. Alle vier seizoenen van Japan zijn mee te maken in Assassin’s Creed Shadows. Deze laten Japan niet alleen anders ogen, maar hebben soms ook invloed op gameplay. Zo kan je een bevroren ijsblokje breken en daarmee de aandacht van een bewaker trekken. Aan de andere kant zijn er in de zomer of lente meer planten waar je onder kan schuilen.

Hoewel de performance en graphics heel goed zijn, is het technisch nog niet helemaal top. Er zijn nog veel bugs die aangepakt moeten. Zo hebben we meerdere keren een vijand gehad die maar niet doodging. Er zijn personages die vast komen te zitten in muren, personages die ineens bevroren lijken te zijn geraakt en jammer genoeg zijn er ook crashes. Wij hebben tijdens onze playthrough 3 keer een crash gehad. Gelukkig zijn we geen progressie kwijtgeraakt, maar het is toch vervelend. Assassin’s Creed Shadows heeft zeker nog een paar bug fix patches nodig.

Conclusie

Er is veel wat Assassin’s Creed Shadows goed doet. De game oogt adembenemend mooi op de PlayStation 5 Pro. Screenshots doen deze game geen eer aan, je moet het geheel in beweging zien. Ook de combat is veel beter dan de voorgaande games en deden ons denken aan de game Sekiro. De story is vermakelijk genoeg, niet verbluffend. Naoe is de beste nieuwe Assassin sinds Kassandra, een personage waar je steeds meer om begint te geven. Yasuke mist een beetje diepgang. De rest van de game is typisch Ubisoft. Side content is niet boeiend en voelt snel repetitief aan. Er zijn nog een aantal bugs die aangepakt moeten worden, met name de crashes die we hebben gehad. Als je liefhebber bent van Assassin’s Creed of open wereld-games, dan zal je zeker plezier uit deze game halen. Als je een beetje klaar bent met de bekende Ubisoft-formule, dan is dit niet de game voor jou.