Op 30 april 1980 bestormde een groep van zes gewapende mannen de Iraanse ambassade in Londen en gijzelden daar 26 mensen. Dit leidde tot een belegering van zes dagen die resoluut werd beëindigd toen de SAS in actie kwam. In de eerste paar dagen konden onderhandelaars de vrijlating van vijf gijzelaars bewerkstelligen en SAS-veteraan Robin Horsfall vertelde LADbible hoe ze zich voorbereidden om het gebouw binnen te gaan en de anderen te redden.
Hij legde uit dat de SAS had getraind in reddingsoefeningen met echte munitie, waarbij ze hun eigen personeel in stoelen zetten en met echte kogels op doelen in hun buurt schoten. Horsfall legde uit dat het onderhandelingsteam de taak had om de situatie te vertragen zodat de SAS tijd hadden om 'een weloverwogen actie voor te bereiden'. Om de bewaking van de Iraanse ambassade te verhullen, begon een gasfabriek buiten het gebouw in de grond te boren om afleidend lawaai te maken en werden vliegtuigen naar Heathrow Airport omgeleid zodat ze boven hen lawaai zouden maken. (lees verder onder de afbeelding)
Op de zesde dag (5 mei) werd de persvoorlichter van de Iraanse ambassade, Abbas Lavasani, geëxecuteerd door een van de terroristen die bekend stond als 'Faisal', de tweede man van de groep. Horsfall legde uit dat dit resulteerde in een reeks toestemmingen van de premier om het groene licht te geven voor 'Operatie Nimrod', de reddingsmissie. Op dat moment had Horsfall vier missies in Noord-Ierland achter de rug en was hij klaar om zijn deel van het plan uit te voeren, waarbij verschillende teams 'geruisloos onze verschillende toegangspunten op elke verdieping' zouden benaderen en ladingen zouden plaatsen op de ramen en deuren die ze zouden openbreken.
Ze zouden tegelijkertijd hun ladingen activeren en de ambassade bestormen en terwijl hij het gebouw naderde herinnerde Horsfall zich dat hij dacht 'concentreer je, concentreer je op je werk, maak je nergens anders zorgen over'. Op dat moment ging het echter mis toen een van hun teamleden per ongeluk zijn voet door een raam stak terwijl hij van het gebouw afdaalde en dat maakte de terroristen achterdochtig. De terroristenleider was op dat moment aan de telefoon met een onderhandelaar en zei dat hij het verdachte geluid ging onderzoeken, waardoor de SAS eerder moesten gaan. (lees verder onder de afbeelding)
“De beroemde beelden die de meeste mensen hebben gezien van het team dat aan de voorkant van het gebouw over het balkon klimt, een lading plaatst en deze dan laat ontploffen terwijl ze er maar een paar centimeter van verwijderd zijn, werden met die snelheid uitgevoerd omdat alles plotseling snel moest gebeuren,” legde Horsfall uit. De SAS-veteraan legde uit dat zijn team geen tijd had om hun springladingen te plaatsen, dus een van zijn kameraden 'kwam langs met een enorme grote voorhamer van acht pond en haalde gewoon de patiodeuren eruit'. De soldaat die zijn voet door het raam stak kwam vast te zitten aan zijn touw en omdat de gordijnen vlam hadden gevat verbrandde hij en schreeuwde.
Op dat moment moet hun commandant gedacht hebben dat alles fout was gegaan want alles wat hij kon horen was een schreeuwende man over de radio en hij had zijn nadering in gevaar gebracht. Toen de SAS echter eenmaal in het gebouw waren, gingen ze aan de slag en hun aanpak van de situatie maakte deze voorheen geheime soldaten wereldberoemd. Het hoofd van een van de mannen vloog letterlijk in brand toen hij het gebouw binnenging. Hij verwijderde zijn gasmuts die wegsmolt en ging de Iraanse ambassade weer binnen waar hij twee van de terroristen doodde.
Robin en zijn partner gingen het gebouw binnen 'in de verwachting dat de hel los zou barsten' maar alles verliep volgens hem vrij georganiseerd door de training die eraan voorafging. Ambassadepersoneel begon de trap af te komen en werd van hand tot hand de deur uit gestuurd om ze in veiligheid te brengen. Horsfall zei dat er toen een ‘handgemeen’ boven aan de trap was en dat een van zijn teamgenoten de man, die werd geïdentificeerd als een terrorist, ‘stevig aanpakte’. Hij zei dat hij en zijn partner het vuur openden op een andere terrorist, die een handgranaat vasthield maar deze niet had laten ontploffen. De SAS merkte op dat iemand die met de gijzelaars naar buiten was gegaan eigenlijk een terrorist was en scheidde hem van de rest, waardoor hij ook kon uitgeschakeld worden.
“De missie duurde zeven minuten vanaf het 'go, go, go' tot het moment dat we iedereen uit het gebouw hadden,” legde Horsfall uit. “Er waren aanvankelijk 26 gijzelaars in het gebouw, dat was teruggebracht tot 20 tegen de tijd dat we de aanval uitvoerden. Eén van de gijzelaars werd vermoord door de terroristen toen we binnenkwamen.19 werden levend gered, vijf terroristen werden gedood en één werd gevangen genomen.”
(Bron: LADBible - Afbeeldingen: YouTube)
Lees het artikel op de mobiele website